-
1 ściągnąć się
-
2 ściągnąć\ się
сов. 1. стянуться, затянуться;2. (skurczyćsię) сократиться, сесть -
3 ścisnąć się
сов.1) сжа́тьсяserce się ścisnęło — се́рдце сжа́лось
2) ( objąć się) обня́тьсяścisnęli się za ręce — они́ пожа́ли друг дру́гу ру́ки
3) ( ściągnąć się) стяну́ться, затяну́ться4) (o tłumie itp.) потесни́ться, уплотни́ться -
4 ścisnąć\ się
ścisn|ąć sięсов. 1. сжаться;serce się \ścisnąć\ sięęło сердце сжалось;
2. (objąćsię) обняться;\ścisnąć\ sięęli się za ręce они пожали друг другу руки;
3. (ściągnąć się) стянуться, затянуться;4. (о tłumie itp.) потесниться, уплотниться -
5 napytać
глаг.• накликать* * *сов. разг. накликать, навлечь (на себя);\napytać biedy накликать беду
+ ściągnąć, napytać się* * *сов. разг.накли́кать, навле́чь (на себя́)napytać biedy — накли́кать беду́
Syn: -
6 przywlec
приволочь, притащить, занестиspowodować, pociągnąć (za sobą) привлечь (вызвать)przeciągnąć, przyciągnąć, wciągnąć привлечь (вовлечь)posłużyć się, wykorzystać привлечь (использовать)przyciągnąć, ściągnąć, zwabić привлечь (приманить)* * *przywl|ec\przywlecokę, \przywlececze, \przywlececz, \przywlecokła, \przywlecekli, \przywlececzo-ny сов. 1. приволочь, притащить;2. (chorobę itp.) занести (болезнь u m. ň.)+1. przyciągnąć
* * *przywlokę, przywlecze, przywlecz, przywlokła, przywlekli, przywleczony сов.1) приволо́чь, притащи́ть2) (chorobę itp.) занести́ (болезнь и т. п.)Syn:przyciągnąć 1)
См. также в других словарях:
ściągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. ściągać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściągać się – ściągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kurczyć się, fałdować się; ulegać kurczeniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Twarz ściągnęła się w grymasie. Firanki ściągnęły się w praniu. Popraw chodnik, bo znowu się ściągnął! {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściągnąć — 1. Ściągnąć kogoś z łóżka «obudzić kogoś i zmusić go do wstania z łóżka»: Żołnierze ściągnęli mnie z łóżka, kazali położyć się twarzą do ziemi, związali mi ręce na plecach. Rzecz 04/04/2000. 2. Ściągnąć komuś kogoś na głowę, na kark, pot. na łeb… … Słownik frazeologiczny
pościągać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ściągnąć się, pofałdować się w wielu miejscach; też w wielu obiektach; pokurczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spódnica się pościągała. Obrus pościągał się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściągać — ndk I, ściągaćam, ściągaćasz, ściągaćają, ściągaćaj, ściągaćał, ściągaćany ściągnąć dk Va, ściągaćnę, ściągaćniesz, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęła, ściągaćnęli, ściągaćnięty, ściągaćnąwszy 1. «ciągnąc opuszczać na dół, usuwać skądś; zsuwać»… … Słownik języka polskiego
ściągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ściągaćam, ściągaća, ściągaćają, ściągaćany {{/stl 8}}– ściągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ściągaćnę, ściągaćnie, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
ściągać — 1. Ściągnąć kogoś z łóżka «obudzić kogoś i zmusić go do wstania z łóżka»: Żołnierze ściągnęli mnie z łóżka, kazali położyć się twarzą do ziemi, związali mi ręce na plecach. Rzecz 04/04/2000. 2. Ściągnąć komuś kogoś na głowę, na kark, pot. na łeb… … Słownik frazeologiczny
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
